O Conjugador
CONTRA-ORDENAR

Ortografia recomendada no Brasil para o pretérito perfeito simples.


Indicativo

Presente

Pretérito perfeito composto

Pretérito imperfeito

Pretérito mais-que-perfeito composto

eu contra-ordeno
tu contra-ordenas
ele contra-ordena
nós contra-ordenamos
vós contra-ordenais
eles contra-ordenam
eu tenho contra-ordenado
tu tens contra-ordenado
ele tem contra-ordenado
nós temos contra-ordenado
vós tendes contra-ordenado
eles têm contra-ordenado
eu contra-ordenava
tu contra-ordenavas
ele contra-ordenava
nós contra-ordenávamos
vós contra-ordenáveis
eles contra-ordenavam
eu tinha contra-ordenado
tu tinhas contra-ordenado
ele tinha contra-ordenado
nós tínhamos contra-ordenado
vós tínheis contra-ordenado
eles tinham contra-ordenado

Pretérito mais-que-perfeito simples

 

Pretérito perfeito simples

Pretérito mais-que perfeito anterior

eu contra-ordenara
tu contra-ordenaras
ele contra-ordenara
nós contra-ordenáramos
vós contra-ordenáreis
eles contra-ordenaram
 eu contra-ordenei
tu contra-ordenaste
ele contra-ordenou
nós contra-ordenamos
vós contra-ordenastes
eles contra-ordenaram
eu tivera contra-ordenado
tu tiveras contra-ordenado
ele tivera contra-ordenado
nós tivéramos contra-ordenado
vós tivéreis contra-ordenado
eles tiveram contra-ordenado

Futuro do presente simples

Futuro do presente composto

Futuro do pretérito simples

Futuro do pretérito composto

eu contra-ordenarei
tu contra-ordenarás
ele contra-ordenará
nós contra-ordenaremos
vós contra-ordenareis
eles contra-ordenarão
eu terei contra-ordenado
tu terás contra-ordenado
ele terá contra-ordenado
nós teremos contra-ordenado
vós tereis contra-ordenado
eles terão contra-ordenado
eu contra-ordenaria
tu contra-ordenarias
ele contra-ordenaria
nós contra-ordenaríamos
vós contra-ordenaríeis
eles contra-ordenariam
eu teria contra-ordenado
tu terias contra-ordenado
ele teria contra-ordenado
nós teríamos contra-ordenado
vós teríeis contra-ordenado
eles teriam contra-ordenado

Subjuntivo / Conjuntivo

Presente

Pretérito perfeito

Pretérito imperfeito

Pretérito mais-que-perfeito

que eu contra-ordene
que tu contra-ordenes
que ele contra-ordene
que nós contra-ordenemos
que vós contra-ordeneis
que eles contra-ordenem
que eu tenha contra-ordenado
que tu tenhas contra-ordenado
que ele tenha contra-ordenado
que nós tenhamos contra-ordenado
que vós tenhais contra-ordenado
que eles tenham contra-ordenado
se eu contra-ordenasse
se tu contra-ordenasses
se ele contra-ordenasse
se nós contra-ordenássemos
se vós contra-ordenásseis
se eles contra-ordenassem
se eu tivesse contra-ordenado
se tu tivesses contra-ordenado
se ele tivesse contra-ordenado
se nós tivéssemos contra-ordenado
se vós tivésseis contra-ordenado
se eles tivessem contra-ordenado

Futuro simples

Futuro composto

 

 

quando eu contra-ordenar
quando tu contra-ordenares
quando ele contra-ordenar
quando nós contra-ordenarmos
quando vós contra-ordenardes
quando eles contra-ordenarem
quando eu tiver contra-ordenado
quando tu tiveres contra-ordenado
quando ele tiver contra-ordenado
quando nós tivermos contra-ordenado
quando vós tiverdes contra-ordenado
quando eles tiverem contra-ordenado
  

Infinitivo

Infinitivo pessoal

Infinitivo pessoal pretérito

Infinitivo impessoal

Infinitivo impessoal pretérito

eu contra-ordenar
tu contra-ordenares
ele contra-ordenar
nós contra-ordenarmos
vós contra-ordenardes
eles contra-ordenarem
eu ter contra-ordenado
tu teres contra-ordenado
ele ter contra-ordenado
nós termos contra-ordenado
vós terdes contra-ordenado
eles terem contra-ordenado
contra-ordenarter contra-ordenado

Imperativo

Formas Nominais

Afirmativo

Negativo

Gerúndio

Gerúndio pretérito

-
contra-ordena
contra-ordene
contra-ordenemos
contra-ordenai
contra-ordenem
-
não contra-ordenes
não contra-ordene
não contra-ordenemos
não contra-ordeneis
não contra-ordenem
contra-ordenandotendo contra-ordenado